Het is al weer even geleden maar ik moet er nog regelmatig aan denken. Elf uur in de avond en een aantal intelligente mensen aan tafel bij Pauw en Witteman. Hoe het op het onderwerp kwam weet ik niet meer precies maar het ging ineens over de hemel. De meesten zeiden, met een flauwe glimlach op het gezicht, niet te geloven maar als er een hemel zou zijn wilde ze daar wel wezen. Huh, de hemel is toch de woonplaats van God of niet soms? En als je iemand nooit heb willen kennen, wil je dan na je dood ineens bij hem zijn? Je kan toch niet op visite bij iemand die volgens jou niet bestaat?